Plural marriage and fair treatment of co-wives, Dought & clear, - * His country forbids plural marriage and he wants to marry a second wife with the permission of her brother but not her father

mwb

↓TRANSLATE THIS BLOG↓

Share ::-

I live in a country where polygamy is prohibited. Customary marriage is not allowed either; so it cannot be registered one day! The wali is not accepting the idea of letting one of his daughters get married secretly. What is the solution for this, knowing that I am married but liked her, and she agreed to marry in such a way? Her younger brother who is 25 years old also agreed, but he requests that we keep this marriage secret.
Praise be to Allaah.
Firstly:
We do not know how some of those to whom Allaah has granted authority over the Muslims dare to oppose Allaah and His religion. They are not content only to forego ruling in accordance with that which Allaah has revealed, but they also oppose sharee’ah, go against its rulings and mock it. An example of that is their putting restrictions on that which is halaal and banning it, and spreading haraam and approving of it. If one commits sin and that is limited to himself, the matter is not as serious as one who propagates sin by force of law, so that the one who does it is rewarded and the one who does not do it is punished. We ask Allaah to set the affairs of the Muslims straight, both rulers and subjects. If they were to think for a few moments of how their destiny is a narrow grave in which they will not have their servants, followers, ministers, wealth, crowns, food and drink with them, they would understand this matter and realize that it is serious and there is no room for joking. If they were to think of the meeting with their Lord, they would re-examine the path they have chosen to follow. If Allaah saw anything good in them He would have guided them.
Secondly:
You should realize that it is not permissible to marry without the woman’s wali (guardian) being involved. If her father is present then her brother has no right to arrange her marriage. The father loses the right of guardianship if it is proven that he is preventing his daughter from marrying anyone, for no legitimate shar’i reason or for no reason that is acceptable according to sharee’ah. If he prevents her from marrying in a case like that which you describe, he has done well, and it is in accordance with sharee’ah and sound reason. How can you want to marry his daughter with no documentation that is recognized by the state?! Do you know of the evil consequences that can result from that?
Documentation of marriage contracts – and other kinds of contracts – is not a bid’ah or innovation in Islam, rather it serves the general purposes that are in accordance with sharee’ah.
General purposes (al-masaalih al-mursalah) are those which Islam did not refer to in specific terms, so they are not enjoined or ignored. Rulings on these general purposes are to be based on the general principles of sharee’ah.
Shaykh al-Islam Ibn Taymiyah (may Allaah have mercy on him) said, defining the meaning ofal-masaalih al-mursalah:
This applies to cases where the mujtahid thinks that this action will bring a certain benefit and there is nothing in sharee’ah to forbid it.
Majmoo’ al-Fataawa(11/342, 343).
There are several interests to be served by documenting marriage, such as the following:
1 – Preserving the wife’s rights, such as proof of the delayed portion of the mahr, recording the conditions stipulated by her, and allowing her to take her share of inheritance from her husband and children.
2 – Proof of her children’s parentage from her and their father.
3 – Prevention of another marriage contract being done for her when she is married to another husband.
4 – Preserving the husband’s rights, as the mahr that the wife received is recorded.
5 – Preventing the husband from marrying more than four women.
And there are many other interests, which sharee’ah would not overlook, rather it would stipulate them as conditions in marriage so as to preserve people’s rights and ward off evil.
Inal-Mawsoo’ah al-Fiqhiyyah(6/170) it says:
Allaah has prescribed recording and witnessing so as to protect people’s rights. He says (interpretation of the meaning):
“O you who believe! When you contract a debt for a fixed period, write it down”
“And get two witnesses out of your own men.”
“But take witnesses whenever you make a commercial contract”
[al-Baqarah 2:282]
And Islam enjoins documenting some commitments because of their seriousness, such as marriage. End quote.
The scholars of the Standing Committee were asked:
Is it necessary in marriage to have a person who prompts the woman’s wali to give the proposal and prompts the husband to accept, or is the marriage valid without this person if the marriage fulfils all the conditions and necessary aspects?
They replied:
If the matter is as described in the question, whereby you propose and the father accepts, and there are witnesses, and the girl named in the marriage contract agrees, then the marriage is valid, even if another person does not do the marriage contract between you, because that is not a condition of the marriage being valid or complete. Rather the government requires people to do the marriage contract before one whom it has authorized to do that and record it, so as to avoid chaos and prevent people from toying with marriage, and so as to preserve lineages and protect people’s honour and rights, and so as to avoid denial of prior agreements in the event of disputes. Obeying the authorities in such good matters is obligatory, because that is helping them to run people's affairs properly and serve their best interests.
Shaykh Ibraaheem ibn Muhammad Aal al-Shaykh, Shaykh ‘Abd al-Razzaaq ‘Afeefi, Shaykh ‘Abd-Allaah ibn Ghadyaan, Shaykh ‘Abd-Allaah ibn Munay’
Fataawa al-Lajnah al-Daa’imah(18/105, 106)
Based on this, the fact that the father of this woman has refused to let you marry her because of the ban on plural marriage is acceptable, and what he has done is not going against sharee’ah, and it is not permissible for you to marry her without her father’s permission. Her brother’s acting as her wali is invalid if her father is present, and any marriage contract that is done with her is invalid and unacceptable.
Thirdly:
As for the ‘urfi marriage, it takes two forms:
1- Where a woman gets married in secret, without the approval of her wali. This is what people think of when this word is used. If that is the case, then it is a haraam contract which is not valid, because the approval of the wali is one of the conditions of a marriage contract being valid.
2- Marriage with the approval of the wali, but without announcing or publicizing the matter, or documenting it in the courts. Although this is a valid marriage in that it has met the conditions, it leads to many negative consequences, and those scholar who have examined this issue have ruled that it is definitely not allowed, especially because of the lack of documentation.
In your case which you have asked about here, the woman’s father does not approve of the marriage, so it is not allowed for two reasons:
(i) The wali has not given his approval
(ii) It has not been documented.
And Allaah knows best.

- PUBLISHERNajimudeeN M

*AS'SALAMU ALAIKUM (WR, WB)*
-
-
Saturday - Oct - 3 - 2015
-
-
Dhul hajj -19 -1436
-
- * ! *
-
-:-

-

ஹதீஸ் புகாரி: -

பாகம் 1, அத்தியாயம் 1, எண் 7
(குறைஷிகளின் தலைவர்) அபூ சுஃப்யானிடமும் குறைஷிகளில்
இறைமறுப்பாளர்களிடமும் நபி(ஸல்) அவர்கள் (ஹுதைபிய்யா என்ற இடத்தில்) ஓர்
உடன்படிக்கை செய்திருந்தார்கள். அச்சமயத்தில் (குறைஷிகளில் சிலர்)
ஒட்டகங்களில் வியாபாரிகளாக சிரியான நாட்டிற்குப் போயிருந்தார்கள்.
அந்தக் குறைஷி வணிகக் கூட்டத்தில் ஒருவராகச் சென்றிருந்த அபூ சுஃப்யானை
(ரோமபுரி மன்னர்) ஹெர்குலிஸ், பைத்துல் முகத்தஸ் ஆலயத்தில்
முகாமிட்டிருந்த தம்மிடம் அழைத்து வரும்படித் தூதரை அனுப்பினார். அந்தத்
தூதர்கள் அபூ சுஃப்யானிடம் வந்து சேர்ந்தார்கள். ரோமாபுரியின் அரசப்
பிரதிநிதிகள் சூழ அமர்ந்திருக்கும் தம் அவைக்கு அவர்களை அழைத்திருந்தார்.
மன்னர் தம் மொழி பெயர்ப்பாளரையும் அழைத்து வரக்கூறினார்.
அபூ சுஃப்யான் இது குறித்துக் கூறும்போது, (எங்களிடம்) மன்னர் 'தம்மை
இறைவனின் திருத்தூதர் என்று கருதிக் கொண்டிருக்கும் அம்மனிதருக்கு
உங்களில் மிக நெருங்கிய உறவினர் யார்?' எனக் கேட்டார். நானே அவருக்கு மிக
நெருங்கிய உறவினன் எனக் கூறினேன். உடனே மன்னர், (தம் அதிகாரியிடம்) 'அவரை
என் அருகே அழைத்து வாருங்கள்; அவருடன் வந்திருப்பவர்களையும் என்
பக்கத்தில் கொண்டு வந்து அவருக்குப் பின்னால் நிறுத்துங்கள்' என்று
ஆணையிட்டார். பின்னர் தம் மொழி பெயர்ப்பாளரிடம், 'நான் அந்த மனிதரைப்
பற்றி (அபூ சுஃப்யானிகிய) இவரிடம் கேட்பேன். இவர் என்னிடம்
பொய்யுரைத்தால் அதை என்னிடம் கூறி விட வேண்டும் என்று அவருடன்
வந்திருப்பவர்களிடம் மொழி பெயர்த்துச் சொல்' என ஆணையிட்டார். நான்
பொய் கூறினார்கள் என இவர்கள் சொல்லி விடுவார்களோ என்ற நாணம் மாத்திரம்
அப்போது எனக்கு இல்லை என்றால் இறைவன் மீது ஆணையாக நபி(ஸல்) அவர்களைப்
பற்றிப் பொய்யுரைத்திருப்பேன்.
பிறகு மன்னர் என்னிடம் கேட்ட முதல் கேள்வி, 'உங்களில் அவரின் குலம்
எத்தகையது?' அதற்கு, அவர் எங்களில் சிறந்த குலத்தைச் சார்ந்தவர் என்றேன்.
'இவருக்கு முன்னர் உங்களில் யாரேனும் எப்போதாவது இந்த வாதத்தைச்
செய்ததுண்டா?' என்று கேட்டார். இல்லை என்றேன். 'இவரின் முன்னோர்களில்,
எவரேனும் மன்னர்களாக இருந்திருக்கிறார்களா? என்றார். இல்லை என்றேன்.
'அவரைப் பின்பற்றுவோர் மக்களில் சிறப்பு வாய்ந்தவர்களா? அல்லது
சாமானியர்களா?' என்றார். மக்களில் சாமானியர்கள் தாம் என்றேன். 'அவரைப்
பின்பற்றுவோர் அதிகரிக்கின்றனரா? அல்லது குறைகின்றனரா?' என்று
வினவினார். அவர்கள் அதிகரித்துச் செல்கின்றனர் என்றேன். 'அவரின்
மார்க்கத்தில் நுழைந்த பின் அதன் மீது அதிருப்தியுற்று யாரேனும் மதம்
மாறியிருக்கின்றனரா?' என்று கேட்டார். நான் இல்லை என்றேன். 'அவர் இவ்வாறு
வாதிப்பதற்கு முன் அவர் பொய் சொல்லக் கூடியவர் என்று எப்போதாவது
நீங்கள் சந்தேகித்ததுண்டா?' என்றார். நான் இல்லை என்றேன். 'அவர் வாக்கு
மீறியது உண்டா?' என்றார். (இதுவரை) இல்லை என்று சொல்லிவிட்டு, நாங்கள்
இப்போது அவருடன் ஓர் உடன் படிக்கை செய்துள்ளோம். அதில் அவர் எப்படி
நடந்து கொள்ளப் போகிறார் என்பது எங்களுக்குத் தெரியாது என்றேன்.
அப்போதைக்கு (நபி(ஸல்) மீது குறை கற்பிக்க) அந்த வார்த்தையைவிட்டால்
வேறு எந்த வார்த்தையையும் என்னுடைய பதிலில் நுழைத்திட எனக்கு
வாய்ப்பில்லை! 'அவருடன் நீங்கள் போரிட்டிருக்கிறீர்களா?' என்று
கேட்டார். ஆம் என்றேன். 'அவருடன் நீங்கள் நடத்திய போரின் முடிவுகள்
எவ்வாறிருந்தன?' என்றார். எங்களுக்கும் அவருக்குமிடையே வெற்றியும்
தோல்வியும் மாறி மாறி வந்திருக்கின்றன. சில சமயம் அவர் எங்களை
வென்றிருக்கிறார்; சில சமயம் நாங்கள் அவரை வென்றிருக்கிறோம் என்றேன்.
'அவர் உங்களுக்கு என்னதான் போதிக்கிறார்?' என்று கேட்டார். 'அல்லாஹ்
ஒருவனையே வணங்குங்கள்; அவனுக்கு எதனையும் இணையாக்காதீர்கள்; உங்கள்
முன்னோர்கள் கூறி வந்தவற்றையெல்லாம்விட்டுவிடுங்கள்' என்கிறார். தொழுகை,
உண்மை, கற்பு நெறி, உறவினர்களுடன் இணங்கி இருத்தல் போன்ற பண்புகளை
எங்களுக்கு ஏவுகிறார் என்றேன்.
மன்னர் தம் மொழி பெயர்ப்பாளரிடம் மொழி பெயர்க்கச் சொன்னதாவது; 'அவரின்
குலத்தைப் பற்றி உம்மிடம் விசாரித்தேன். அதற்கு நீர் உங்களில் அவர் உயர்
குலத்தைச் சேர்ந்தவர் தாம் என்று குறிப்பிட்டீர். எல்லா இறைத்தூதர்களும்
அப்படித்தான். அவர்களின் சமூகத்திலுள்ள உயர் குலத்தில்தான்
அனுப்பப்பட்டுள்ளார்கள். உங்களில் யாரேனும் இந்த வாதத்தை இதற்கு முன்
செய்ததுண்டா? என்று கேட்டேன். அதற்கு நீர் இல்லை என்று குறிப்பிட்டீர்.
இவருக்கு முன்னர் யாரேனும் இவ்வாதத்தைச் செய்திருந்தால், முன்னர்
செய்யப்பட்டு வந்த ஒரு வாதத்தைப் பின்பற்றித் தான் இவரும் செய்கிறார்
என்று கூறியிருப்பேன். இவரின் முன்னோர்களில் யாரேனும் மன்னராக
இருந்திருக்கிறார்களா என்று உம்மிடம் நான் கேட்டபோது, இல்லை என்று
சொன்னீர். இவரின் முன்னோர்களில் எவரேனும் மன்னராக இருந்திருந்தால், தம்
முன்னோரின் ஆட்சியை அடைய விரும்பும் ஒருவர் இவர் என்று
சொல்லியிருப்பேன். இவ்வாதத்தைச் செய்வதற்கு முன் அவர் பொய் சொல்வதாக
நீங்கள் அவரைச் சந்தேகித்ததுண்டா? என்று உம்மிடம் கேட்டேன். அதற்கு நீர்
இல்லை என்று குறிப்பிட்டீர். மக்களிடம் பொய் சொல்லத் துணியாத ஒருவர்
இறைவன் முது பொய்யுரைக்கத் துணியமாட்டார் என்றே உறுதியாக நம்புகிறேன்.
மக்களில் சிறப்பு வாய்ந்தவர்கள் அவரைப் பின்பற்றுகின்றனரா? அல்லது
சாமானியர்களா? என்று கேட்டேன். சாமானிய மக்கள் தாம் அவரைப்
பின்பற்றுகின்றனர் என்று குறிப்பிட்டீர். அப்படிப்பட்டவர்கள் தாம்
இறைத்தூதர்களை (துவக்கத்தில்) பின்பற்றுவோராய் இருந்திருக்கிறார்கள்.
அவரைப் பின்பற்றுகிறவர்கள் அதிகரிக்கின்றனரா அல்லது குறைகின்றனரா என்றும்
உம்மிடம் கேட்டேன். அவர்கள் அதிகரித்துச் செல்கின்றனர் என்று
குறிப்பிட்டீர். இறை நம்பிக்கை, நினைவு பெறும் வரை அப்படித்தான்
(வளர்ந்து கொண்டே) இருக்கும். அவரின் மார்க்கத்தில் நுழைந்த பின்னர்
யாரேனும் அம்மார்க்கத்தின் மீது அதிருப்தியடைந்து மதம் மாறி
இருக்கின்றனரா? என்று உம்மிடம் கேட்டேன். நீர் இல்லை என்று
குறிப்பிட்டீர். அப்படித்தான் இதயத்தில் நுழைந்த இறை நம்பிக்கையின் எழில்
(உறுதியானது). அவர் (எப்போதேனும்) வாக்கு மீறியதுண்டா? என உம்மிடம் நான்
கேட்டபோது, இல்லை என்றீர். (இறைவனின்) திருத்தூதர்கள் அப்படித்தான்
வாக்கு மீற மாட்டார்கள். அவர் உங்களுக்கு எதைக் கட்டளையிடுகிறார்? என்று
உம்மிடம் கேட்டேன். அல்லாஹ்வையே வணங்க வேண்டும் என்றும் அவனுக்கு
எதனையும் இணையாக்கக் கூடாததென்றும் உங்களுக்கு அவர் ஏவுவதாகவும் சிலை
வணக்கங்களிலிருந்து அவர் உங்களைத் தடுப்பதாகவும் தொழுகை, உண்மை,
கற்புநெறி ஆகியவற்றை உங்களுக்கு அவர் ஏவுவதாகவும் நீர் கூறினீர். நீர்
சொல்லியது அனைத்தும் உண்மையானால் (ஒரு காலத்தில்) என்னுடைய இரண்டு
பாதங்களுக்குமுள்ள இந்த இடத்தையும் அவர் ஆளுவார். (இப்படிப்பட்ட) ஓர்
இறைத்தூதர் (வெகு விரைவில்) தோன்றுவார் என்று முன்பே அறிந்திருந்தேன்.
ஆனால் அவர் (அரபிகளாகிய) உங்களிலிருந்து தாம் தோன்றுவார் என்று நான்
கருதியிருக்கவில்லை. அவரைச் சென்றடையும் வழியை நான் அறிந்திருந்தால்
மிகுந்த சிரமப்பட்டாவது அவரைச் சந்தித்திருப்பேன். (இப்போது) நான்
அவரருகே இருந்தால் அவரின் பாதங்களைக் கழுவி விடுவேன்'.
புஸ்ராவில் ஆளுநர் மூலம் ஹெர்குலிஸ் மன்னரிடம் கொடுப்பதற்காக திஹ்யா
வசம் நபி(ஸல்) அவர்கள் கொடுத்தனுப்பிய கடிதத்தைத் தம்மிடம்
கொடுக்குமாறு மன்னர் ஆணையிட்டார். ஆளுநர் அதனை மன்னரிடம் ஒப்படைத்தார்.
மன்னர் அதனைப் படித்துப் பார்த்தார். அந்தக் கடிதத்தில்,
அளவற்ற அருளாளன், நிகரற்ற அன்புடையோன் அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்...
அல்லாஹ்வின் அடியாரும் அவனுடைய தூதருமான முஹம்மத் என்பார், ரோமாபுரிச்
சக்கரவர்த்தி ஹெர்குலிஸுக்கு எழுதிக் கொள்வது: நேர் வழியைப்
பின்பற்றுவோரின் மீது சாந்தி நிலவட்டுமாக! நிற்க, இஸ்லாத்தைத் தழுவுமாறு
உமக்கு அழைப்பு விடுக்கிறேன்! நீர் இஸ்லாத்தை ஏற்பீராக! நீர் ஈடேற்றம்
பெற்றிடுவீர்! அல்லாஹ் உமக்கு இரண்டு மடங்கு சன்மானம் வழங்குவான்.
(இவ்வழைப்பை) நீர் புறக்கணித்தால் (உம்முடைய) குடி மக்களின் பாவமும்
உம்மைச் சாரும். வேதத்தை உடையவர்களே! நாம் அல்லாஹ்வைத் தவிர (வேறு
எவரையும்) வணங்கக் கூடாது; அவனுக்கு எதனையும் இணையாக்கக் கூடாது;
அல்லாஹ்வைவிட்டுவிட்டு நம்மில் சிலர் சிலரை நம்முடைய இரட்சகனாக ஆக்கிக்
கொள்ளக் கூடாது; என்ற எங்களுக்கு உங்களுக்கும் பொதுவான ஒரு கொள்கையை
நோக்கி வந்து விடுங்கள். (இக் கொள்கையை) நீங்கள் (ஏற்க மறுத்து)
புறக்கணித்தால், நாங்கள் நிச்சயாமாக (அந்த ஒரே இறைவனுக்குக்
கீழ்ப்படிந்த) முஸ்லிம்கள் என்பதற்கு நீங்களே சாட்சிகளாக ஆகி விடுங்கள்"
என்று கூறப்பட்டிருந்தது. மன்னர் தாம் சொல்ல வேண்டியதை எல்லாம் சொல்லி,
நபி(ஸல்) அவர்களின் கடிதத்தைப் படித்து முடித்ததும் அங்கே ஒரே கூச்சலும்
குழப்பமும் மிகுந்து குரல்கள் உயர்ந்து கொண்டே போயின. நாங்கள்
அங்கிருந்து வெளியேற்றப்பட்டோம். அப்போது என்னுடன் வந்தவர்களிடம்,
ரோமர்களின் மன்னன் அவரைக் கண்டு அஞ்சும் அளவுக்கு முகம்மதின் காரியம்
இப்போது மேலோங்கிவிட்டது என்று கூறினேன். (அப்போதிருந்தே) அவர்கள்
தாம் வெற்றியடைவார்கள் என்ற நம்பிக்கையில் திளைத்தவனாகவே இருந்து
வந்தேன். முடிவில் அல்லாஹ் எனக்குள்ளேயும் இஸ்லாத்தை நுழைத்துவிட்டான்.
(எங்கள் மன்னர் அழைத்த காரணம் பற்றி) சிரியாவிலுள்ள கிறித்தவர்களின்
தலைமைக் குருவும் ரோமாபுரியின் மாமன்னர் ஹெர்குஸிலின் அருமை நண்பரும்
அல்அக்ஸா ஆலயத்தின் நிர்வாகியுமான இப்னு நாத்தூர் என்பார், கூறினார்.
'மன்னர் அல் அக்ஸா ஆலயத்திற்கு வருகை தந்தபோது ஒரு நாள் கவலை தோய்ந்த
முகத்தினராகக் காணப்பட்டார். அப்போது அவரின் அரசவைப் பிரதானிகளில் சிலர்
மன்னரிடம் தங்களின் கவலை தோய்ந்த இந்தத் தோற்றம் எங்களுக்குக் கவலையைத்
தருகிறது என்று கூறினார்கள்.
ஹெர்குலிஸ் மன்னர் விண் கோள்களை ஆய்ந்து சோதிடம் சொல்லுவதில் வல்ல
வராயிருந்தார். மன்னரின் கவலைக்குக் காரணமென்னவென்று வினவியவர்களிடம்
அவர், 'இன்றிரவு நான் நட்சத்திர மண்டலத்தை ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தபோது
விருத்த சேதனம் செய்யப்பட்டவர்களின் மன்னர் தோன்றிவிட்டதாக அறிந்தேன்'
என்று கூறிவிட்டு, அறிந்தேன்' என்று கூறிவிட்டு, 'இக்கால மக்களில்
விருத்தசேதனம் செய்து கொள்ளும் வழக்கமுடையவர்கள் யார்?' என வினவினார்.
'யூதர்களைத் தவிர வேறு யாரும் விருத்த சேதனம் செய்து கொள்வதில்லை;
அவர்களைப் பற்றி நீங்கள் கவலைப்படாதீர்கள்; உங்கள் ஆட்சிக்குட்பட்ட
நகரங்களுக்கெல்லாம் எழுதி அங்குள்ள யூதர்களைக் கொன்று விடுமாறு
கட்டளையிடுங்கள்' என்றார்கள். இவ்வாறு அவர்கள் உரையாடிக் கொண்டிருக்கும்
போதே நபி(ஸல்) அவர்களைப் பற்றிய தகவல் ஒன்றைக் கொண்டு வந்திருக்கும்
ஒரு மனிதரை 'கஸ்ஸான்' என்ற கோத்திரத்தின் குறுநில மன்னர் ஹெர்குலிஸிடம்
அனுப்பியிருந்தார். அம்மனிதர் அவரின் முன் கொண்டு வந்து
நிறுத்தப்பட்டார். அவரிடம் தகவல்களைப் பெற்ற ஹெர்குலிஸ், 'இவரை அழைத்துச்
சென்று இவர் விருத்த சேதனம் செய்திருக்கிறாரா? அல்லவா? சோதியுங்கள்'
என்று ஆணையிட்டார். அவரை அழைத்துச் சென்று பரிசோதித்தவர்கள் அவர்
விருத்த சேதனம் செய்திருப்பதாகக் கூறினார்கள். அவரிடம் அரபிகளின் வழக்கம்
பற்றி மன்னர் விசாரித்தபோது, 'அவர்கள் விருத்த சேதனம் செய்து கொள்ளும்
வழக்கமுடையவர்கள் தாம்' என்றார். உடனே ஹெர்குலிஸ், 'அவர் தாம் -
(முஹம்மத்(ஸல்) இக்காலத்தின் மன்னராவார்; அவர் தோன்றிவிட்டார் என்று
கூறினார். பின்னர் ரோமாபுரியிலிருந்த, தமக்கு நிகரான கல்வியறிவும்
ஞானமும் பெற்றிருந்த தம் நண்பர் ஒருவருக்கு ஒரு கடிதம் எழுதிவிட்டு
'ஹிம்ஸ்' என்ற நகரத்திற்குப் பயணமானார். அவர் ஹிம் ஸுக்குப் போய்
சேர்வதற்குள் பதில் கடிதம் வந்தது. அக்கடிதத்தில், ஹெர்குலிஸின்
கருத்துப்படியே, இறைத்தூதரின் வருகை பற்றியும் அத்தூதர் இவர் தாம்
என்றும் எழுதப்பட்டிருந்தது.
(இதன் பிறகே மன்னர் எங்களை அவரின் அவைக்கு அழைத்தார். எங்களைச் சந்தித்த
பின் நடந்ததாவது:)
ஹிம்ஸ் நகரிலிருந்த தம் கோட்டை ஒன்றிற்கு வருமாறு ரோமாபுரியின்
பிரமுகர்கள் அனைவருக்கும் மன்னர் ஆணையிட்டார். (அவர்கள் வந்து
சேர்ந்ததும்) அந்தக் கோட்டையின் வாயில்களை எல்லாம் பூட்டி விடும்படி
உத்தரவிட்டார். கோட்டையின் வாயில்கள் அடைக்கப்பட்டன. பின்னர் மன்னர்
அப்பிரமுகர்கள் முன் தோன்றி 'ரோமா புரியினரே! நீங்கள் வெற்றியும்
நேர்வழியும் பெற வேண்டும் என்றும் உங்கள் ஆட்சி நிலைத்திருக்க வேண்டும்
என்றும் நீங்கள் விரும்பினால் இந்த இறைத்தூதரை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்'
என்று கூறினார். (இதைக் கேட்டவுடனே) காட்டுக் கழுதைகள் வெருண்டோடுவதைப்
போன்று கோட்டை வாசல்களை நோக்கி அவர்கள் வெருண்டோடினார்கள். வாசல்
அருகில் சென்றதும் அவை தாளிடப்பட்டிருப்பதை அறிந்தார்கள். அவர்கள்
வெருண்டோடியதையும் நபி(ஸல்) அவர்களின் மீது நம்பிக்கை கொள்ள
மாட்டார்கள் என்பதையும் மன்னர் பார்த்ததும் அவர்களை என்னிடம்
திருப்பியனுப்புங்கள்' என்று (காவலர்களுக்குக்) கட்டளையிட்டார். (அவர்கள்
திரும்பி வந்ததும்) 'நீங்கள் உங்கள் மதத்தில் எவ்வளவு உறுதியுடன்
இருக்கிறீர்கள் என்பதைச் சோதிப்பதற்காகவே நான் சற்று முன்னர் கூறிய
வார்த்தைகளை கூறினேன். (இப்போது உங்கள் உறுதியை) சந்தேகமற அறிந்து
கொண்டேன்' என்று அவர் கூறியதும், அனைவரும் அவருக்குச் சிரம் பணிந்தனர்.
அவரைப் பற்றித் திருப்தியுற்றார்கள். ஹெர்குலிஸ் மன்னரைப் பற்றிக்
கிடைத்த கடைசித் தகவல் இதுவாகவே இருக்கிறது" என இப்னு அப்பாஸ்(ரலி)
அறிவித்தார்.

Belief in the Last Day and the Signs of the Hour, Dought & clear, - * Is it permissible fora woman to pray to drink from the hand of the Messenger of Allah (blessings and peace of Allah be upon him) on the Day of Resurrection?

Is it permissible for women to pray to drink from the hand of the
Messenger (blessings and peace of Allah be upon him) on the Day of
Resurrection, an enjoyable drink after which they will never thirst
again?
Praise be to Allah.
One of the proven reports from the Prophet (blessings and peace of
Allah be upon him) states that whoever drinks from his Cistern on the
Day of Resurrection will never thirst again after that. It was
narrated that 'Abdullah ibn 'Amr (may Allah be pleased with him) said:
The Prophet (blessings and peace of Allah be upon him) said: "My
cistern is the size of a month's journey, its water is whiter than
milk, its fragrance is better than musk, and its jugs are like the
stars of the sky. Whoever drinks from it will never thirst again."
Narrated by al-Bukhaari (6579) and Muslim (2292).
It was narrated that Sahl ibn Sa'd (may Allah be pleased with him)
said: I heard the Prophet (blessings and peace of Allah be upon him)
say: "I will reach the Cistern ahead of you. Whoever comes to it will
drink from it, and whoever drinks from it will never thirst again
after that…"
Narrated by al-Bukhaari (7051) and Muslim (2291)
These hadiths clearly state that whoever drinks from the cistern of
the Prophet (blessings and peace of Allah be upon him), male or
female, will never thirst again after that.
Al-Qaadi 'Iyaad (may Allah have mercy on him) said: The apparent
meaning of the hadith of the cistern indicates that his entire ummah
will drink from it, except those who turn back on their heels, change
(the religion) and introduce (innovations).
End quote fromIkmaal al-Mu'allim Sharh Saheeh Muslim(7/130)
The apparent meaning of these hadiths indicates that the drinking will
be directly from the cistern or from the jugs that are near to it, and
that the people will drink from it themselves.
We have not seen in any version of the hadith anything to suggest that
they will drink from the hand of the Prophet (blessings and peace of
Allah be upon him).
If people were to drink at the cistern from the hand of the Prophet
(blessings and peace of Allah be upon him), he would have told us of
that.
Therefore, with regard to a Muslim – male or female –praying that
Allah will give him to drink from the hand of the Messenger (blessings
and peace of Allah be upon him) an enjoyable drink after which they
will never thirst again, there is the fear that this may come under
the heading of overstepping the mark in supplication and asking Allah
for something of which we have no knowledge.
Ibn al-Qayyim (may Allah have mercy on him) said: Any request that is
contrary to the wisdom of Allah, or implies going against His laws and
commands, or implies going against what He has told us, comes under
the heading of overstepping the mark, which Allah does not love and He
does not love the one who makes such a request.
End quote fromBadaa'i' al-Fawaa'id(3/524)
What is prescribed is for the Muslim to ask Allah to cause him to
drink from the cistern of the Prophet (blessings and peace of Allah be
upon him), a drink after which he will never thirst again. So he
should limit his request in his supplication to that which is
mentioned in the saheeh texts. And Allah knows best.
Moreover, for women to drink from the hand of the Messenger (blessings
and peace of Allah be upon him) is not something prohibited, because
the Messenger (blessings and peace of Allah be upon him) is like a
father to all the believers (both men and women). Therefore one of his
unique characteristics (blessings and peace of Allah be upon him) was
that it was not haraam for him to touch a woman who was not his
mahram, or to be alone with her.
Al-Haafiz Ibn Hajar (may Allah have mercy on him) said:
What is clear to us, on the basis of strong evidence, is that one of
the unique characteristics of the Prophet (blessings and peace of
Allah be upon him) is that it was permissible for him to be alone with
a non-mahram woman and to look at her. This is the correct answer
regarding the story of Umm Haraam bint Milhaan, and his entering upon
her, sleeping in her house, and her combing his hair, even though
there was no relationship through ties of blood or marriage between
them.
End quote fromFath al-Baari Sharh Saheeh al-Bukhaariby Ibn Hajar (9/203).

Belief in the Last Day and the Signs of the Hour, Dought & clear, - * Where is the soul, and what happens to it, after a person has died and before he is buried?

When a person dies and is buried on the following day, does his soul
remain suspended before the burial? What happens to it?
Praise be to Allah
Firstly:
Imam Ahmad (17803) narrated that al-Bara' ibn 'Aazib (may Allah be
pleased with him) said:
"Verily, when the believing slave is about to depart this world and
enter the Hereafter, there come down to him angels from heaven with
white faces, as if their faces are the sun. They bring with them one
of the shrouds of Paradise and some of the perfume of Paradise. They
sit with him as far as the eye can see. Then the Angel of Death (peace
be upon him) comes to him and sits by his head and says, 'O pure soul,
come out to the forgiveness and pleasure of Allah.' Then his soul
comes flowing out like a drop of water flowing from a cup. Then he
takes the soul, and no sooner does he seize it but they take it and
place it in that shroud and perfume. Then out of it comes the most
excellent fragrance of musk to be found on the face of the earth. Then
they ascend with it and they do not pass by any group of angels but
the angels ask, 'Who is this pure soul?' and they reply, 'It is So and
so the son of So and so' – using the best names by which he was known
on earth. Then they bring it to the lowest heaven, and ask for it to
be opened, and it is opened for him. Those who are of high rank in
each heaven accompany it until they approach the next heaven, and so
it goes until it reaches the seventh heaven. Then Allah, may He be
glorified and exalted, says: 'Record the book of My slave in 'Illiyoon
(the highest heaven) and take him back to the earth, for I created
them from it, and I shall return them to it, then I shall take them
out from it again.' Then his soul is returned to his body and two
angels come and make him sit up"
Then the hadith mentions the questioning in the grave, then it
mentions how the soul of the disbeliever is taken, then it says:
"Then they ascend with it and they do not pass by any group of angels
but the angels ask, 'Who is this evil soul?' and they reply, 'It is So
and so the son of So and so' – using the worst names by which he was
known on earth. Then they bring it to the lowest heaven, and ask for
it to be opened, and it is not opened for him." Then the Messenger of
Allah (peace and blessings of Allah be upon him) recited
(interpretation of the meaning):"… For them the gates of heaven will
not be opened, and they will not enter Paradise until the camel goes
through the eye of the needle" [al-A'raaf 7:40]. Then he said, "Then
Allah, may He be glorified and exalted, says: 'Record the book of My
slave in Sijjeen (the lowest Hell) in the lowest earth. Then his soul
is cast down." Then he recited (interpretation of the meaning):"… and
whoever assigns partners to Allah, it is as if he had fallen from the
sky, and the birds had snatched him, or the wind had thrown him to a
far off place." [al-Hajj 22:31]. He said, "Then his soul is returned
to his body and two angels come and make him sit up" Then it mentions
the questioning in the grave.
Classed as saheeh by al-Albaani inSaheeh al-Jaami'(1676)
Please see also the answer to question no. 4395
Shaykh al-Islam Ibn Taymiyah (may Allah have mercy on him) said:
This hadith indicates that the soul will remain after it departs the
body, contrary to the misguided teachings of the mutakallimeen (Muslim
philosophers); and that it will ascend and descend, contrary to the
misguided teachings of the philosophers; and that it will be returned
to the body; and that the deceased will be questioned, then he will be
subjected to bliss or punishment.
End quote fromMajmoo' al-Fataawa(4/292)
Ibn Maajah (4262) narrated from Abu Hurayrah that the Prophet
(blessings and peace of Allah be upon him) said:
"Angels come to the dying person and if the man was righteous, they
say: 'Come out, O good soul that was in a good body, come out
praiseworthy and receive the glad tidings of mercy and fragrance and a
Lord Who is not angry.' And this is repeated until it comes out, then
it is taken up to heaven, and it is opened for it, and it is asked,
'Who is this?' They say: '[It is] So and so.' It is said: 'Welcome to
the good soul that was in a good body. Enter praiseworthy and receive
the glad tidings of mercy and fragrance and a Lord Who is not angry.'
And this is repeated until it is brought to the heaven above which is
Allah, may He be glorified and exalted. But if the man was evil, they
say: 'Come out O evil soul that was in an evil body. Come out
blameworthy and receive the tidings of boiling water and dirty wound
discharges, and other torments of similar kind, all together [cf. Saad
38:58]. And this is repeated until it comes out, then it is taken up
to heaven and it is not opened for it. And it is said: 'No welcome to
the evil soul that was in an evil body. Go back blameworthy, for the
gates of heaven will not be opened to you.' So it is sent back down
from heaven, then it goes to the grave."
Classed as saheeh by al-Albaani inSaheeh Ibn Maajah.
These two hadiths describe what happens to the soul after death and
before burial: if the person was a believer, then the angels give him
glad tidings, before taking his soul, of the forgiveness and good
pleasure of Allah, then they perfume it, then they take it up, in a
blessed state, to its Lord, may He be glorified. Then Allah, may He be
glorified and exalted, says: "'Record the book of My slave in
'Illiyoon (the highest heaven) and take him back to the earth." So the
soul is returned to the body in which it was, then the individual is
questioned in the grave; Allah makes him steadfast at the time of
questioning, and makes his grave spacious for him, as far as his eyes
can see.
But if it is the soul of a disbeliever, then the angels give him the
tidings of hell and divine wrath, then they take his soul up, cursed,
humiliated and afraid, and the gates of heaven are not opened for it,
then it is thrown back down to earth, then it is returned to its body,
then the individual is tormented in his grave and it is compressed on
him, and there comes to him the heat and smoke of Hell.
With regard to the period between the departure of the soul and burial
and questioning in the grave, for the believer it is the first stage
of eternal happiness, as he is given the glad tidings of Paradise and
eternal bliss, and his book is recorded in 'Illiyoon (the highest
heaven); then his soul will rejoice and be happy, and will never feel
misery again.
But for the disbeliever, it is the first stage of eternal torment, as
Allah is angry with him and does not give permission for the gates of
heaven or the gates of mercy to be opened to him, and his book is
recorded in Sijjeen (the lowest Hell); then his soul will be wretched
and he will never feel happy again.
Shaykh al-Islam Ibn Taymiyah (may Allah have mercy on him) said:
All the saheeh, mutwawaatir hadiths indicate that the soul will return
to the body; the idea that the questioning will involve the body
without the soul was suggested by some scholars, but the majority
disagreed with that. Similarly, the idea that the questioning will
involve the soul without the body was suggested by Ibn Maysarah and
Ibn Hazm, but if that were the case, the grave would have nothing to
do with the soul.
End quote fromMajmoo' al-Fataawa(5/446)
See also:Fataawa Noor 'ala ad-Darbby Shaykh al-'Uthaymeen (may Allah
have mercy on him) (4/310-311)
Secondly:
These matters are matters of the unseen which the Muslim must accept,
and not question how they are, for no one knows how the life of
al-barzakh [the period between death and the Resurrection] is except
Allah.
Shaykh Ibn 'Uthaymeen (may Allah have mercy on him) was asked:
The death of a person signals the departure of the soul from the body;
when he is buried in his grave, is the soul returned to his body, or
where does it go? If the soul is returned to the body in the grave,
how does that happen?
He replied:
It is proven from the Messenger of Allah (blessings and peace of Allah
be upon him) that when a person dies, his soul is returned to him in
his grave, and he is questioned about his Lord, his religion and his
Prophet. Allah will keep firm those who believe, with the word that
stands firm in this world and in the Hereafter (cf. Ibraaheem 14:27),
so the believer will say: My Lord is Allah, my religion is Islam and
my Prophet is Muhammad (blessings and peace of Allah be upon him). As
for the disbeliever or the hypocrite, when he is questioned he will
say: Oh, oh, I do not know; I heard the people saying something, so I
said it too.
This return of the soul to the body in the grave will not be like when
a person's soul is in his body in this world, because that is the life
of al-barzakh and we do not know how it is, because we have not been
told about the nature of that life. With regard to all matters of the
hereafter of which we have not been told, what we are required to do
with regard to such matters is to accept them and not enquire any
further, because Allah, may He be exalted, says (interpretation of the
meaning):
"And follow not (O man i.e., say not, or do not or witness not, etc.)
that of which you have no knowledge (e.g. ones saying: 'I have seen,'
while in fact he has not seen, or 'I have heard,' while he has not
heard). Verily! The hearing, and the sight, and the heart, of each of
those you will be questioned (by Allah)"
[al-Isra' 17:36].
End quote fromFataawa Noor 'ala ad-Darbby al-'Uthaymeen (4/2)
And Allah knows best.