Comedy

" எதுக்கு அந்த காமடி நடிகர ஹீரோயின் போட்டு அடிக்கிறாங்க?"
:
" தனக்கு சிக்ஸ் பேக் இருக்குன்னு சொல்றதுக்கு பதிலா
:
செக்ஸ் பேக் இருக்குன்னு சொல்லீட்டாராம்!"

Bad behaviour, - * Suspicious of Intentions of Person Who Gave Him Food

**

Share

My question is the following: If you are presented with food or drink by somebody whom, from experience or objective judgment, you suspect is more likely to inflict you harm (such as sihr/blackmagic or physical harm), what should you do? Is rejecting the food or drink a sign of lack of true faith or Yaqin in Allah or what is it? What is the limit of Yaqin (if there is any)? How is this question related to the Prophet being poisoned by a Jewish woman and he did not stop eating the piece of meat even after realizing it contained poison (if am correct). I look forth to a comprehensive answer.
-
Praise be to Allah
Firstly:
The basic principle is that the Muslim is to be thought of in the best terms and one should regard him in the most positive light in everything that he says and does, and not think negatively of him or suspect him, because suspicion is the falsest of speech. This applies unless he actually does something that is contrary to that. The Muslim is the brother of his fellow Muslim; he should love for him what he loves for himself of good, and hate for him what he hates for himself of bad. If a Muslim offers you food or drink, the basic principle is that you should think positively of him unless you clearly see something to the contrary. No attention should be paid to waswas (devilish whispers or notions that the Shaytan may put in one’s mind) or doubts that are not based on sound proof.
Al-Bukhari (5144) and Muslim (2563, 4917) narrated from Abu Hurayrah that the Messenger of Allah (blessings and peace of Allah be upon him) said: “Beware of suspicion, for suspicion is the falsest of speech. Do not seek out one another’s faults; do not spy on one another; do not compete with one another; do not envy one another; do not hate one another; do not turn away from one another. Be, O slaves of Allah, brothers.”
In‘Awn al-Ma‘bood(9/2195-2196) it says:
“Beware of suspicion” means: beware of following suspicion or beware of negative thinking, for suspicion is an accusation that comes to mind without any evidence. End quote.
Al-Bayhaqi narrated inash-Shu‘ab(8344) that Ja‘far ibn Muhammad said: If you hear something about your brother that you dislike, then look for excuses for him, from one to seventy excuses; if you find an excuse for him (all well and good), otherwise say: Perhaps he has an excuse that I do not know of.
Al-‘Allamah Ibn Baz (may Allah have mercy on him) said:
What is legislated for the believer is to respect his brother if he offers an excuse to him, to accept his apology if possible, and to think positively of him as much as possible, striving to keep hearts free of resentment and aiming to bring about unity and co-operation in doing good. It was narrated from ‘Umar (may Allah be pleased with him) that he said: Do not think badly of any word uttered by your brother when you can find a good interpretation for it. End quote fromMajmoo‘ Fatawa Ibn Baz, 26/365
So eat and drink from what your brother offers you, and do not pay any attention to waswas and suspicion; do not think badly of him unless you see clear proof to the contrary or you think it most likely that that is the case, on the basis of corroborating evidence that you say you have, if there is a reason to be cautious.
As for mere waswas and suspicion, there is no doubt that this is due to lack of certain faith and following the troubles that the Shaytan tries to stir up among the believers.
Secondly:
Certainty (yaqeen) in general means basing one’s view on clear evidence with regard to whatever man may be faced with of academic or practical issues, and casting aside doubts and speculation. Hence the fuqaha (jurists) said the famous words: “Certainty cannot be dispelled by doubt.”
It says inal-Mawsoo‘ah al-Fiqhiyyah(45/287):
Yaqeen (certainty) from a linguistic point of view means having knowledge, dispelling doubt, understanding a matter as it is; it is the opposite of doubt. One will attain certainty about a thing when it is proven and becomes clear.
Yaqeen (certainty) according to the scholars means reassurance in the heart that something did or did not happen.
Thirdly:
With regard to the report of the poisoned sheep, there is no proof that the Prophet (blessings and peace of Allah be upon him) carried on eating from it after he realised that it was poisoned. The reports narrated from him indicate the contrary.
Abu Dawood (4512) narrated that Abu Salamah said: The Messenger of Allah (blessings and peace of Allah be upon him) used to accept gifts but he did not eat (that which was given in) charity. And he added: A Jewish woman in Khaybar gave him a roasted sheep that she had poisoned, and the Messenger of Allah (blessings and peace of Allah be upon him) ate from it as did the people. He said: “Lift up your hands (i.e., stop eating), for it has told me that it is poisoned.” Classed as saheeh (authentic) by al-Albani. See also al-Bukhari, 3169 and Muslim, 2190
Ar-Darimi (67) narrated: A Jewish woman from Khaybar gave him a roasted sheep and he ate from it, as did Bishr ibn al-Bara, then the Prophet (blessings and peace of Allah be upon him) stopped eating, then he said: “It has told me that it is poisoned.”
According to al-Bazzar (6675) he said: “One of its legs has told me that it is poisoned.” So the Messenger of Allah (blessings and peace of Allah be upon him) stopped eating, as did those who were with him.
According to Ibn Ishaq: When she placed it in front of him, he picked up the foreleg and took a bite from it, but he could not swallow it. Al-Bidayah wa’n-Nihayah, 4/240; see also:Dalail an-Nubuwwah, 4/353
And Allah knows best.

History, - குடியரசு தினவிழா கொண்டாட பிரத்யேகமாக ஜனவரி 26 ஆம் தேதி தேர்வு செய்யப்பட்டத்தின் சுவாரஸ்யப் பின்னணி!

**

Share

குடியரசு தினவிழா கொண்டாட பிரத்யேகமாக ஜனவரி 26 ஆம் தேதி தேர்வு செய்யப்பட்டத்தின் சுவாரஸ்யப் பின்னணி!
By Rifaya Furvin | Published on : 26th January 2018 01:41 PM |
நமக்கு இந்திய சுதந்திர தின விழாக் கொண்டாட்டத்தைப் பற்றி தெரிந்த அளவுக்கு குடியரசு தின விழாவைப் பற்றி அதிகம் தெரிவதில்லை. யாரிடம் சென்று கேட்டாலும் ஜனவரி 26 குடியரசு தினவிழா, அதற்காக அரசு விடுமுறை அறிவித்திருக்கிறது. நமக்கெல்லாம் ஒரு நாள் விடுமுறை கிடைக்கும் என்பதைத் தவிர மேற்கொண்டு குடியரசு தினவிழா பற்றிப் பெரிதாக எதுவும் தெரிவதில்லை. தெரிந்து கொள்ளும் முனைப்பும் பெரும்பாலானோருக்கு இருப்பதில்லை.
1947 ஆம் ஆண்டு, ஆகஸ்டுத் திங்கள் 15 ஆம் நாள் நள்ளிரவில் பிரிட்டிஷார் நமக்கு சுதந்திரம் வழங்கி விட்டார்களே தவிர, நாடு அப்போதும் ஜெனரல் மவுண்ட் பேட்டர்ன் ஆட்சியின் கீழ் தான் இருந்தது. ஏனெனில், ஒரு நாடு தன்னிறைவு பெற்று தனது மக்களின் பாதுகாப்பையும், பொருளாதாரத் தேவைகளையும், தனி மனித உரிமைகளையும், ஒட்டுமொத்த சமூகப் பாதுகாப்பையும் உறுதி செய்து மக்களை சமரசத்துடன் ஆள்வதற்கான அரசியலமைப்புச் சட்டங்கள், கொள்கைகள் என தெளிவான எந்த ஒரு வரையறையும் அப்போது இந்தியாவிடம் இல்லாமலிருந்தது. முதலில் அதை உருவாக்கியாக வேண்டும். அதுவரை இந்தியா சுதந்திர நாடே தவிர ஜனநாயக நாடு இல்லை. எனவே சுதந்திர இந்தியாவின் முதல் கடமை சிதறுண்டிருக்கும் பிரதேசங்களை இணைத்து முதலில் ஒரு குடைக்கீழான ஆட்சித் தத்துவத்திற்கு ஒப்பான ஒருங்கிணைந்த இந்தியா உருவாக வேண்டும்.

இந்தியா சுதந்திரம் பெற்ற போது, 565 சமஸ்தானங்களாக பிரிந்து கிடந்தது. இதைத்தவிர பாண்டிச்சேரி, கோவா, கேரளாவின் சில பகுதிகள், காரைக்கால், மாஹி, ஏனாம் உள்ளிட்ட பகுதிகளில் ஃப்ரெஞ்சு மற்றும் போர்த்துகீசியர்களின் காலனி ஆதிக்கமும் இருந்து வந்தது. இவை சுதந்திர பகுதிகளாகவே மீண்டும் அறிவிக்கப்பட வேண்டும் என, சமஸ்தான ஆட்சியாளர்கள் கோரினர். இவற்றை ஒருங்கிணைப்பது புதிய இந்திய அரசுக்குச் சவாலாக இருந்தது. முரண்டு பிடிக்கும் சமஸ்தான அரசுகளை இணைத்து ஒருங்கிணைந்த இந்தியாவை உருவாக்கும் பொறுப்பு அன்றைய உள்துறை அமைச்சராக இருந்த சர்தார் வல்லபாய் படேல், வி.பி.மேனன் மற்றும் அன்றைய பிரிட்டிஷ் இந்தியாவின் கடைசி வைஸ்ராயாக இருந்த மவுண்ட் பேட்டன் ஆகிய மூவரிடமும் ஒப்படைக்கப்பட்டது.

இவர்களுடன் இணைந்து படேல் சாம, தான, தண்டம் எனும் மூவகைப் பிரயத்தனங்களைப் பயன்படுத்தி பிரிந்து கிடந்த சமஸ்தானங்களை ஒன்று சேர்க்க படாத பாடுபட்டார். பிகானிர், பாட்டியாலா, குவாலியர், பரோடா முதலிய சமஸ்தானங்கள் உடனடியாக இணைந்தன. பெரும்பாலான சமஸ்தானங்கள் தாமாகவும், சில பேச்சுவார்த்தையின் மூலமும் இணைக்கப்பட்டன. படேலின் விடாமுயற்சியால் 552 சமஸ்தானங்கள் இணைந்தன. தமிழகத்தில் இருந்த ஒரே சமஸ்தானமான புதுக்கோட்டை, 1948, மார்ச் 3ல் இணைந்தது. காஷ்மீர், ஐதராபாத், திருவாங்கூர், ஜூனாகத் போன்ற சில சமஸ்தானங்கள் இணைய மறுத்தன. இதையடுத்து ராணுவத்தை அனுப்பி, அப்பகுதிகளை இந்தியாவுடன் இணைத்தார் படேல். இப்படி துண்டு, துண்டாகக் கிடந்த இந்திய சமஸ்தானங்களை ஒன்றிணைத்து ஒரே இந்தியா உருவாக காரணமாக இருந்ததால் படேல் இந்தியாவின் 'இரும்பு மனிதர்' என போற்றப்படுகிறார்.
சரி, தனித் தனியாகச் சிதறுண்டிருந்த இந்துஸ்தானத்தை இணைத்து இந்தியா எனும் ஒற்றை நாடாக்கி விட்டால் வேலை தீர்ந்ததா? அது தான் இல்லை, அடுத்தபடியாக இந்தியா குடியரசாக வேண்டும். அப்போது தான் அது ஒரு ஜனநாயக நாடாகக் கருதப்படக்கூடும்.

Comedy

" மன்னா பஸ்ஸுலதான் ரிவேர்ஸ் வரமாட்டீங்க, போர்களத்திலயுமா, வாங்க ஓடியிடலாம்!"
:
" நல்ல வேள ஞாபகப்படுத்தின, இந்தா ஓட ஆரம்பிச்சுட்டோமுல்ல!"