Greeting

: : Happy Debawali : :

Islamic Article

இஸ்லாம் வாழ்வியல்: படைப்புகளைப் பழிக்காதீர்கள்! : உயர்ந்தோர், தாழ்ந்தோர் என்ற வித்தியாசமும் வேறுபாடுகளும் மனிதர்களிடையே இருக்கக் கூடாது என்பது நபிகள் நாயகத்தின் போதனை. அல்லாஹ்வின் படைப்புகளில் எதையும் பழிக்காதீர்கள்! மானிடரில் எவரையும் பரிகசிக்காதீர்கள்! குட்டையானவர்களைக் கண்டு குறைகூறும் நோக்கத்தில் ஏளனம் புரியாதீர்கள்! பெண்கள் மீது களங்கம் கற்பிக்கும் பொருட்டு அவதுாறு சொல்லாதீர்கள்! அண்ணல் நபியின் அறக்கட்டளைகள் இவை. அவதுாறு, ஏளனம், பரிகாசம், எள்ளல், இகழ்ச்சியுரை ஆகியவற்றை இறை விசுவாசிகள் தவிர்க்க வேண்டும். அனைத்துப் படைப்புகளையும் அழகாகவே படைத்திருப்பதாகச் சொல்கிறான் இறைவன். ஆகவே, ஒருவர் மற்றவரைப் பழிப்பதும், அவதுாறாகப் பேசுவதும் ஆண்டவன் வெறுக்கும் செயல். அவன் தேவையின்றி வீணுக்காக யாரையும், எதையும் சிருஷ்டிக்கவில்லை என்று குர்ஆன் வசனங்கள் கூறுகின்றன. எனவே, படைப்புகளில் எதையும் பரிகசிக்கும் உரிமை மனிதர்களுக்குக் கிடையாது. உருவத்தைப் பார்த்து எள்ளி நகையாடுவது பாவச் செயல். உருவத்தைவிட உள்ளம் உயர்ந்தது. தோற்றத்தைக் காட்டிலும் துாய எண்ணமும் உணர்வும் மேலானவை. அவ்வாறே, பெண்கள் மீது அவதுாறு சொல்வதும் பெரும் பாவம் என்று குர்ஆனும் நபிமொழியும் அறிவுறுத்துகின்றன. “விசுவாசிகள் யாவரும் நிச்சயமாக சகோதரர்களே. ஆகவே, உங்கள் சகோதரர்களுக்கிடையில் ஒழுங்கையும் சமாதானத்தையும் நிலைநிறுத்தி சுமுகமாக இருங்கள். இதில் அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சி நடப்பீர்fகளாக. அதனால், அவனுடைய கிருபையைப் பெறலாம்..”. இப்படி சமத்துவத்தையும் சகோதரத்துவத்தையும் எடுத்துரைக்கிறது குர்ஆன். மனிதர்கள் தங்களுக்கிடையே ஒழுங்கைக் கடைப்பிடித்து சுமுகமாக வாழ வேண்டும்.இறைவனுக்குப் பயந்து நடக்க வேண்டும். மேலும் சில மெய்ஞான வசனங்கள் விசுவாசிகளே! எந்த ஆண்களும் மற்றெந்த ஆண்களையும் பரிகாசம் செய்ய வேண்டாம். அவர்கள் மற்றவர்களைவிட மேலானவர்களாக இருக்கலாம். அவ்வாறே, எந்தப் பெண்களும் மற்ற எந்தப் பெண்களையும் பரிகாசம் செய்ய வேண்டாம். அவர்கள் பரிகாசம் செய்பவர்களைவிட மேலானவர்களாக இருக்கலாம். உங்களில் ஒருவர் மற்றவரை இழிவாகக் கருதி குற்றம் குறை கூறவேண்டாம். உங்களில் ஒருவர் மற்றவருக்குத் தீய பட்டப்பெயர் சூட்ட வேண்டாம். அது பாவமாகும். எவர்கள் இவற்றிலிருந்து விலகிக் கொள்ளவில்லையோ அவர்கள் வரம்புமீறிய அக்கிரமக்காரர்கள் ஆவர். ஆண்களாயினும் பெண்களாயினும் ஒருவர் மற்றவரை பரிகாசம் செய்யக்கூடாது. பழித்துப் பேசக் கூடாது. ஏனென்றால், மேலானவர்களாகத் தங்களை நினைத்துக் கொண்டு பரிகாசமும் ஏளனமும் புரிவோர் தாங்களாகவே தாழ்ந்து போகக்கூடும். இறைவன் அவர்களைத் தாழ்த்தி விடுவான். விசுவாசிகள் அத்தகைய செயலில் ஈடுபடக்கூடாது. அது பாவச்செயல் ஆகையால் அக்கிரமம் புரிந்தவர்களாக அவர்கள் ஆகிவிடுகின்றனர். இறை நம்பிக்கையுடையவர்கள் இன்னொருவரை இழித்தும், பழித்தும் பேசக்கூடாது என்பது இறைவனின் ஆணை. இதுவே நபி பெருமானின் நல்வாழ்வுக் கட்டளை. காரண காரியமின்றி ஒருவர் மற்றவர் விவகாரத்தில் ஈடுபடுவது வெறுக்கத் தக்கது. ஒருவன் நியாயமில்லாமல் மற்றொருவரின் தன்மானத்தில் தலையிடுவது அதிகப் பிரசங்கித்தனமாகும் என்பதும் அவர்களின் அறிவுரை. தமது துணைவியார் ஆயிஷா நாயகியை நபிமணி கடிந்துகொண்ட ஒரு சம்பவம் உண்டு. அவரது மற்றொரு மனைவி சஃபிய்யா நாயகி சற்று குள்ளமானவர். ஆயிஷா நாயகி அந்த நிலையை சுட்டிக்காட்டிப் பேசினார். “நாயகமே! சஃபிய்யா குட்டையான பெண்ணாக இருப்பதே அவர் மீது குறை காண்பதற்குப் போதுமான காரணம் அல்லவா?” என்றார் ஆயிஷா அம்மையார். அதற்கு உடனடியாக அண்ணல் நபி பதிலளித்தார்கள். “ஆயிஷா! நிச்சயமாக ,நீங்கள் கூறிய இந்த வார்த்தை கடலில் கலக்கிவிடப் படுமானால் உண்மையாகவே அது கடலை அழுக்காக்கிவிடும்!” அவதூறாகவோ, ஏளனமாகவோ யாரைப் பற்றியும் பேசக்கூடாது என்பதை அந்த அளவுக்கு இறைவனின் துாதர் கண்டித்தார்கள்.

Marriage Contract, - * A realistic look at marriage to women of the People of the Book

Share ::-

Does a Muslim man have the right to marry a Christian or Jewish woman as the Messenger (peace and blessings of Allaah be upon him) married Maariyah al-Qibtiyyah?.
-
Praise be to Allaah.
The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) did not marry Maariyah al-Qibtiyyah, rather she was his concubine. The Muqawqis, the ruler of Egypt, gave her as gift to him after the Treaty of al-Hudaybiyah.
It is permissible to have intercourse with a slave woman, even if she is not Muslim, because she is part of “what one's right hand possesses,” and Allaah has permitted “what one's right hand possesses” without stipulating that the slave woman be a Muslim. Allaah says (interpretation of the meaning):
“And those who guard their chastity (i.e. private parts, from illegal sexual acts)
6. Except from their wives or (the slaves) that their right hands possess,..for then, they are free from blame”
[al-Mu’minoon 23:5-6]
With regard to marrying a Christian or Jewish woman, this is permissible according to the text of the Qur’aan. Allaah says (interpretation of the meaning):
“Made lawful to you this day are At‑Tayyibaat [all kinds of Halaal (lawful) foods, which Allaah has made lawful (meat of slaughtered eatable animals, milk products, fats, vegetables and fruits)]. The food (slaughtered cattle, eatable animals) of the people of the Scripture (Jews and Christians) is lawful to you and yours is lawful to them. (Lawful to you in marriage) are chaste women from the believers and chaste women from those who were given the Scripture (Jews and Christians) before your time when you have given their due Mahr (bridal-money given by the husband to his wife at the time of marriage), desiring chastity (i.e. taking them in legal wedlock) not committing illegal sexual intercourse, nor taking them as girlfriends”
[al-Maa’idah 5:5]
Ibn al-Qayyim said:
It is permissible to marry a woman from the People of the Book. Allaah says (interpretation of the meaning):
“(Lawful to you in marriage) are chaste [muhsan] women from the believers and chaste women from those who were given the Scripture (Jews and Christians) before your time”
[al-Maa’idah 5:5]
Muhsan here means chaste; the same word is also used in Soorat al-Nisa’ to describe married women, who are forbidden in marriage to anyone else. And it was said that the chaste women to whom marriage is permitted is free women, so slave women from the People of the Book are not permissible. However, the first view is the one which is correct, for several reasons…
The point is that Allaah has permitted us to marry chaste women from among the People of the Book, and the companions of the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) did that. ‘Uthmaan married a Christian woman, as did Talhah ibn ‘Ubayd-Allaah; and Hudhayfah married a Jewish woman.
‘Abd-Allaah ibn Ahmad said: I asked my father about a Muslim man who married a Christian or Jewish woman. He said: I do not like for him to do it, but if he does, then some of the companions of the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) did that too.
Ahkaam Ahl al-Dhimmah, 2/794, 795.
Although we say that it is permissible, and we do not doubt that there is a clear text concerning that, nevertheless we do not think that a Muslim should marry a kitaabi woman (a woman of the people of the Book), for several reasons:
1 – One of the conditions of marriage to a kitaabi woman is that she should be chaste, but there are very few chaste women to be found in those environments.
2 – One of the conditions of marriage to a kitaabi woman is that the Muslim man should be in charge of the family. But what happens nowadays in that those who marry women from kaafir countries marry them under their laws, and there is a great deal of injustice in their systems. They do not recognize a Muslim’s authority over his wife and children, and if the wife gets angry with her husband she will destroy his household and take the children away, with the support of the laws of her land and with the help of their embassies in most countries. It is no secret that the Muslim countries have no power to resist the pressure of those countries and their embassies.
3 – The Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) encouraged us to look for Muslim wives who are religiously committed. If a woman is Muslim but is not religiously committed and of good character, then the Muslim is not encouraged to marry her, because marriage is not simply the matter of physical enjoyment only, rather it is the matter of Allaah’s rights and the spouse’s rights, and preserving his household, his honour and his wealth, and bringing up his children. How can a man who marries a kitaabi woman be certain that his sons and daughters will be raised according to Islam when he is leaving them in the hands of this mother who does not believe in Allaah and associates others with Him?
Hence even though we say that it is permissible to marry a kitaabi woman, it is not encouraged and we do not advise it, because of the negative consequences that result from that. The wise Muslim should choose the best woman to bear his children and think in the long term about his children and their religious upbringing. He should not let his desire or worldly interests or transient outward beauty blind him to reality; true beauty is the beauty of religious commitment and good morals.
He should realize that if he forsakes these type of women for the sake of that which is better for his religious commitment and that of his children, Allaah will compensate him with something better, because “Whoever gives up something for the sake of Allaah, Allaah will compensate him with something better than that, as the Prophet (peace and blessings of Allaah be upon him) told us, the one who speaks the truth and does not speak of his own whims and desires. Allaah is the source of strength and the One Who guides to the Straight Path.
And Allaah knows best.

பீர்முஹம்மது அப்பாவெனும் ஞானமாமேதை

:

பீரப்பாவென அனைத்து சமய மக்களாலும் கொண்டாடப்படுகின்ற பீர்முஹம்மது அப்பாவெனும் பதினாறாம் நூற்றாண்டின் தமிழ் ஞானமாமேதை உறைந்திருக்கின்ற தக்கலை, சமயங்களைக் கடந்த அனைத்துச் சமூகத்தாரும் வந்து செல்கின்ற ஓர் ஆன்மீக மையமாக நூற்றாண்டுகளைக் கடந்து அறியப்படுகிறது.

பதினெண் சித்தர்களின் பாடல்கள் இடம்பெற்ற சித்தர் ஞானக்கோவையில் பீர்முஹம்மது அப்பாவின் ஞானரத்தினக் குறவஞ்சி இடம்பெற்றுள்ளது. தமிழில் மூன்று குறம்பாடிய சித்தராக அப்பா அறியப்படுகிறார். இவை அன்றி ஞானப்புகழ்ச்சி, ஞானமணிமாலை, ஞானப்பால், ஞானப்பூட்டு, ஞான நடனம், ஞான விகடமென இருபதுக்கும் மேற்பட்ட ஞான நூல்கள் தமிழுலக்கு பீரப்பா வழங்கிய அருள் கொடைகளாகும்.

திருநெல்வேலி மாவட்டம் தென்காசி நடுப்பேட்டையில் பிறந்து ஆனைமலையிலும், பீர்மேட்டிலும் தவம் செய்து பதினாறாம் நூற்றாண்டின் மத்தியில் தக்கலைக்கு வந்து உறைந்த இந்த தவஞானி தமிழுக்கு வழங்கியது பதினெண்ணாயிரம் பாடல்களாகும்.

நபிகள் சொல்லும் பதில்கள்

ராஜேந்திர சோழனது ஆட்சிக்காலத்திலுள்ள சோனகன்சாவூர் கல்வெட்டுப் பதிவிலுள்ள சாவூர் என்பது 'சாமூன்' யென்ற அரபிச் சொல்லின் திரிபாகத் தெரிகிறது. நானூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இங்கு வந்து தக்கலையில் உறையும் பீர்முஹம்மது அப்பாவின் ஞானத்தமிழ் படைப்புலகம் வானந்தொடும் உயரமாக வளர்ந்து நிற்கிறது. பீர் முஹம்மது அப்பாவின் 'றோசுமீசாக்குமாலை' யில் தன்னை 'அரிய சாமூர் சிறுமலுக்கர் மைந்தன் பிரசங்க றோசுமீசாக்குமாலை யென்று தான் சார்ந்தது சாமூர் சமூகம்' என்பதாக பதிவு செய்கிறார். பீர்முஹம்மது அப்பாவின் மூதாதையர்கள் சாமூர் தேசத்திலிருந்து தமிழகத்திற்குப் புலம் பெயர்ந்து வந்தவர்களாக இருக்கலாம்.

கி.பி.1617-ம் ஆண்டில் இந்த றோசுமீசாக்குமாலையெனும் காவியத்தைப் பாடிய பீர்முஹம்மது அப்பா "பிரியும் நூல் வகையறியேன் பேசும் இலக்கணப் பிரிவறியேன் விரியும் மறைபொருள் ஹதீதறியேன் விள்ளுமொழிக்கெதிர் சொல்லறியேன்" யென்று அவையடக்கமாய் சித்தர் பீரப்பா றோசுமீசாக்குமாலையில் குறிப்பிடுகிறார். 1207 பாடல்களைக் கொண்ட றோசுமீசாக்குமாலை காப்பியச் செழுமை கொண்டது. ஒரு மலரைப் போன்று நபிகள் நாயகம் வீற்றிருக்கும் சபையில் அவருடைய தோழர்கள் நால்வரும் மகள் பாத்திமாவும் மலர்களின் இதழ்களைப் போன்று சுற்றியிருந்து ஒவ்வொருவராக எழுப்பும் கேள்விகளுக்கு நபிகள் நாயகம் சொல்லும் பதில் மொழிகள் இதில் இலக்கிய வடிவம் பெற்று நம் இதயத்தில் பாடல்களாகப் படிகின்றன. பீரப்பா இக்காவியத்தில் கையாளும் உவமைகள் சொல்புதிது பொருள் புதிதாக அமைந்துள்ளன.

பீரப்பாவின் காலத்தில் அவர் வாழ்ந்த கன்னியாகுமரியில் சுனாமி பிரளயம் ஒன்று நிகழ்ந்திருக்கலாம். பீரப்பா "கடலுடைந்தியல் கலங்குவார் போல் மனம் கலங்கி மடலெழுந்த நல்மங்கையர் சோபனமறுத்து" என சுனாமியை உவமையாகப் பதிவு செய்கிறார். "கல்லாக் கசடர் மனம் போன்று கங்குல் வளைந்து திரண்டொன்றாய்" என திரண்டெழும் மேக இருளைக் கல்லாத கசடர் மன இருட்டிற்கு உவமைப்படுத்துகிறார்.

பீர்முஹம்மது அப்பாவின் புகழும் கீர்த்தியும் அன்று கல்குளம் (தற்போதைய பத்மநாபபுரம்) பகுதியை ஆட்சி செய்த வேணாட்டு மன்னர்கள் அறிந்திருந்தனர். அரசவையின் இளவரசனுக்கு உடல் நலம் குன்றிய சோதனை நேர்ந்த போது பீர்முஹம்மது அப்பாவின் கறாமாத் எனும் ஆன்மீக அற்புதத்தின் வழியாக அந்த அரசவையின் துயரம் நீக்கப்பட்டிருப்பதை பீரப்பாவின் பாடல் ஒன்று பதிவு செய்கிறது. நானூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதப்பட்ட இந்தக் காப்பியம் முதல் முறையாக அச்சேறி, வரும் ஏப்ரல் 10-ம் தேதி தமிழுலகுக்கு அறிமுகம் ஆக இருக்கிறது.

இந்த மெய்ஞ்ஞானியின் விழாவிற்கு வரும் பக்தர்களின் எண்ணிக்கை பல லட்சங்களாகும். ஆண்டுதோறும் இந்த நினைவு நாள் விழாவில் பீர்முஹம்மது அப்பாவின் ஞானப்பாடல்கள் மண்ணின் இசையோடு இப்பகுதி மக்களால் அவர் சன்னிதானத்தில் இரவு முழுவதும் பாடப்படுகிறது. மத எல்லைகளைக் கடந்து அந்த நாளில் மக்கள் திரளுவது "யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்" என்ற பூங்குன்றனின் சொற்களுக்குப் பொழிப்புரையாய் அமைகிறது.